"...gdyby wszyscy chcieli chcieć"

Szanowni Państwo!
Unię Polityki Realnej wyniszcza wewnętrzny konflikt, którego podłożem jest brak merytorycznej kontroli nad stanem finansów Partii. Otrzymuję w tych sprawach wiele listów i telefonów, a niczego w tej materii zrobić nie mogę. Zwracam się więc do Państwa, jako do osób funkcjonujących w organach kontrolnych Partii z apelem o poważne potraktowanie przedkładanych zastrzeżeń i wątpliwości. Trudno przecież przyjąć, że jedynym organem zdolnym do przeprowadzenia kontroli gospodarowania funduszami partyjnymi jest prokuratura. Z tego co mi wiadomo Rada Główna nie posiadała pełnych informacji o dysponowaniu funduszami przez Prezesa i Skarbnika. Wiceprezesom wręcz odmówiono udostępnienia pełnych informacji. Sąd Naczelny stwierdził, że pieniądze wydawane były przez Prezesa i Skarbnika niezgodnie z obowiązującym prawem. Na tym stwierdzeniu jednak poprzestał. Centralna Komisja Rewizyjna natomiast odmówiła merytorycznej oceny ograniczając się do sprawdzenia zgodności poczynań z zasadami rachunkowości. Starając się wyjść naprzeciw zwykłym, ludzkim dążeniom do poznania prawdy, a nie dysponując żadną władzą zwracam się więc do Państwa z kilkoma pytaniami.

Statut UPR mówi:
„54. Centralna Komisja Rewizyjna bada prawidłowość gospodarki i finansów UPR. Centralna Komisja Rewizyjna ma prawo wglądu we wszelkie materiały UPR o dowolnej porze.
55. Centralna Komisja Rewizyjna ma prawo natychmiastowego zawieszania w czynnościach członków wszelkich Władz z wyjątkiem Sądu Naczelnego za odmowę udostępnienia materiałów”.

Czy „prawidłowość gospodarki” oznacza tu tylko poprawność formalną czy również szeroko pojętą racjonalność tej gospodarki?
Czy prawo CKR do „wglądu we wszystkie materiały UPR” oznacza prawo każdego z Członków CKR do tego wglądu?

W dniu 10-10-2009r zwróciłem się listownie do wszystkich Członków CKR z pytaniem zwracającym uwagę na wątpliwą zasadność wielu wydatków. Otrzymałem odpowiedź od p. Ireneusza Kaszy wymieniającą kilka wydatków nie budzących żadnych wątpliwości. Czy Członkom CKR były wówczas znane zastrzeżenia w stosunku do wielu wydatków czynionych przez Prezesa i Skarbnika? Czy Panowie rozważali zasadność tych kwestionowanych wydatków? Jak była i jest Panów postawa wobec faktów wydatkowania kwot, do których dysponenci nie byli uprawnieni?
Jaką wiedzę o pobieranych przez Prezesa wynagrodzeniach posiadali Wiceprezesi? Czy Wiceprezesi uważali te wynagrodzenia za uzasadnione?
Czy zasadność wydatków czynionych przez Prezesa i Skarbnika była przedmiotem zainteresowania Rady Głównej w zakresie jej obowiązków wynikających z 58 punktu Statutu UPR?
(„Rada Główna pomaga Prezesowi, kontroluje Jego działalność, decyduje o sprawach finansowych i wykonuje inne czynności przewidziane Statutem. Wszelkie większe transakcje, porozumienia z innymi organizacjami i zobowiązania o charakterze politycznym wymagają zatwierdzenia przez Radę Główną”).


Wracając do sedna sprawy poproszę Państwa o odpowiedź na podstawowe pytanie: kto w UPR jest upoważniony i zobowiązany do kontroli finansowych poczynań Prezesa i Skarbnika?
Czy istnieje możliwość oceny zasadności czynionych przez Prezesa i Skarbnika wydatków bez angażowania prokuratury?

Pytam bez ironii, jako że kompletny zanik merytorycznego nadzoru nad finansami staje się czynnikiem prowadzącym do wyniszczenia Partii.

Liczę na szybką, krótką i konkretną odpowiedź. Jeżeli uważacie Państwo za konieczne – proponuję spotkanie wszystkich osób funkcjonujących w organach kontroli dla ustalenia rozwiązań nie angażujących prokuratury w sprawy wewnętrzne UPR.
Służę pomocą w wymianie korespondencji i upowszechnianiu informacji.
Ze względu na dość powszechne zainteresowanie sprawą pozwolę sobie uznać ten list za list otwarty.

Michał Marusik
24-11-2009r.

Otrzymują:
Jacek Majewski – były i aktualny Przewodniczący CKR,
Jan Szymona – Prezes Sądu Naczelnego,
Magdalena Kocik – były i obecny Wiceprezes,
Stanisław Żółtek – były Wiceprezes,
Robert Maurer – obecny Wiceprezes.